"Zapomnij o nim"...

sunsetting

Często się słyszy, i na forum, i od przyjaciół, "zapomnij o nim". Lecz kto choć raz to przeżył, ten wie, ze wcale nie jest to takie proste, zwłaszcza, gdy nie ma się silnej woli, i gdy na prawdę darzy/ darzyło się drugą osobę uczuciem.
Może teraz czas podzielić się radami na temat sposobów "Jak zapomnieć" o ludziach których się kochało, którzy nas zranili.

Jakie są wasze sposoby?

Moje zawodzą, więc nie wiem, czy warto się nimi dzielić :)

Znaleźć sobie nowy obiekt zainteresowania.

Jak zapomnieć" o ludziach których się kochało, którzy nas zranili.
Poszukać SE nowego.
Zapomnieć?
Myśle, że nie da się zapomnieć. Można przestać się tym przejmować (albo chociaż mniej się przejmować), można się "odkochać", można przestać tęsknić - ale zapomnieć tak naprawdę się nie da. Osoba, do której czuliśmy coś bardzo mocnego (czy to miłość, czy to przyjaźń, czy jeszcze inne uczucie) na zawsze pozostanie gdzieś w głębi naszego serca, nie wazne czy tego chcemy czy nie.

Sposoby?
Wydaje mi się, że nie należy się starać na siłę o tej osobie zapomnieć. Zaakceptować ją jako część swojej przeszłości. Ciężko jest zapomnieć, bo jeśli się było z kimś naprawdę blisko, to wszystko się z tą osobą kojarzy.

Raczej nie warto wspominać tej osoby zbyt często. Ja np. swego czasu nie mogłam pogodzić się z tym, co pewna osoba mi zrobiła, a jednocześnie strasznie za nią tęskniłam. Bez przerwy czytałam stare smsy, archiwum z gg, przypominałam sobie spędzone razem chwile... I cierpiałam jeszcze bardziej.

Poza tym - trudny, ale chyba jedyny skuteczny sposób - trzeba poczuć się potrzebnym, kochanym, docenionym...
Kiedy zranił mnie pewien chłopak, strasznie cierpiałam, zamknęłam się w sobie, wydawało mi się, że to że ON nie chce ze mną mieć nic wspólnego to moja wina, wręcz nienawidziłam siebie.. Aż pewnego dnia pojawił się mój Przyjaciel. Zaufał mi, lubił mnie taką, jaką byłam, cierpliwie wbijał mi do głowy, że jestem w porządku...
I wtedy z dnia na dzień - nie, nie zapomniałam - pogodziłam się z tym. Czasami tamte wspomnienia powracają, ale są już wyblakłe, nic nie warte...

Nie każdy ma takie szczęście - ale może po prostu warto wyjśc do ludzi, bo a nuż widelec się kogoś spotka

Nie dam rady zapomnieć.
Nawet nie chcę.
Dobrze kojarzy mi się ten czas, który razem przeżyliśmy.
A że teraz jest inaczej... Trudno.
Wspomnienia są piękne i za żadne skarby nie chciałabym się ich pozbyć, choć nie raz cierpiałam przez niego... :)

Znaleźć sobie nowy obiekt zainteresowania.

Tego kwiatu to pol swiatu.
Podrywaj innych,moze cos z tego wyjdzie.
Wykasowałam numer, zablokowałam na gadu, na naszej klasie. Ale to nic nie daje. Cały czas wspominam, pamiętam, z konta fikcyjnego oglądam jego zdjęcia i jego dziewczyny. Dopadł mnie jakiś obłęd na jego punkcie. Wmawiam sobie, że go nienawidzę. Planuje zemstę, ale nią mam pojęcia jaką. :/ :(

Próbowałam już "Miłością leczyć miłość" Ale nic z tego. Tylko zraniłam drugą osobę.
Nie da się po prostu powiedzieć sobie: Zapomnij o nim pstryk i gotowe... ;/
Zależy też czy tą osobę często widzimy, codziennie czy też bardzo rzadko...
Na pewno należy unikać miejsc w których można tę osobę spotkać, tam gdzie się z nią przebywało czy coś takiego... Ale jeśli się na prawdę kogoś kocha to nawet jeśli się nie wiem jak będziemy starać to nie zapomnimy tak prędko... myśli same się nasuwają i nie da rady :/
Jeśli pojawi się jakiś nowy obiekt zainteresowania to na pewno będzie nam łatwiej.. jednakże jakiś taki sentyment do tej osoby zostaje na bardzo, bardzo długo...
~MuszKa~, nie mysl o nim. za kazdym razem kiedy zaczynasz o nim myslec, zmieniaj temat myslenia ;P
rob cos zeby miec jak najmniej czasu na wspomnienia. wiem ze to tak prosto brzmi ale musisz byc twarda jak zelki z biedronki :P
~MuszKa~, ech, rozumiem Cię doskonale...

Ja też nie umiem zapomnieć...mimo ze mnie olał totalnie...ja dalej kocham buuu:(
.Ann., dzięki ;* Słowa wsparcia wiele dla meni znaczą :)

Jak widać próbuje, choć nie wychodzi. Bo to wcale nie jest takie proste ^^'

.Ann., dlaczego uważasz, że jak wmówię sobie, że go nienawidzę to będzie lepiej? ^^ A wydawało mi się to tak genialnym i fenomenalnym pomysłem! xD

Co do miejsc spotkań... Tu jest pies pogrzebany. Bo chodzi tu o kolesia, w którym zakochałam się przez internet. Wiem, wiem. Głupota i naiwność. I niby teraz wydaje się to banałem! Niekoniecznie. Będąc z nim jeszcze w dobrych stosunkach (bo teraz on mnie nie chce znać) wyobrażałam go sobie wszędzie razem z sobą. Wracając ze szkoły, wyjeżdżając, na zakupach, wszędzie. Co za tym idzie mnóstwo miejsc mi się z nim kojarzy. Autobus na przykład. Bo jadąc kiedyś do szkoły, pisząc z nim akurat kiedy mnie odwiedzi, wyprostowałam się w autobusie i rozejrzałam z myślą "Muszę się prostować, muszę być ładna, jakby miał mnie nawiedzić i spotkać w każdej chwili..." Taka paranoja mała ^^'
ja przez półtorej roku do kolesia wzdychałam -.-
maskara.
dwa lata starszy był powiedział "jesteś śliczna, ale za młoda" oO =.=
no i teraz poszedł do liceum.
nie widuję go.
myślałam, że przeszło.
spotkałam ostatnio na przystanku to palpitacji serca dostałam,
wszystko na nowo.
nie widzę to mi łatwiej.

nie ma sposobu, żeby się "odkochać".
można poszukać nowego obiektu westchnień, idealizować go, w tamtym "starym" szukać wad i w ogóle..
najlepszym lekarstwem jest czas.
Nie idzie tak po prostu zapomniec.
Wiem coś o tym.
Ale potrzeba czasu. a będzie wszystko ok.
Musisz przyjaźnić się z innymi.
Najlepsza na starą miłość jest nowa miłość :)
nie da się od tak zapomnieć.
a ten pomysł z nową miłością też nie jest taki genialny.
bo wtedy za wszelką cenę szukamy tej miłości, poznamy jakiegoś chłopaka bliżej i wcale nie zastanawiamy się "czy ja go kocham?" tylko "o teraz będzie mi łatwiej zapomnieć" i ranimy siebie a przede wszystkim 'nowy obiekt'.
także według mnie to przychodzi z biegiem czasu.
można sobie jedynie wmawiać jaki to on był zły i w ogóle i potęgować w sobie nienawiść.
i wypełniać sobie wolny czas by o tym nie myśleć.
ja zapominam od roku . i co ? i nic .
bo za każdym razem gdy wydaje mi się, że już zapomniałam on wraca i daje mi nadzieję na nowo .
Skąd ja to znam...
Też mi wszyscy mówią, żebym dała sobie z nim spokój.
Ale się nie da. Po prostu ja nie potrafię.
Może inaczej jest, jak ktoś kogoś skrzywdzi, wtedy ma się żal do tej osoby i w ogóle...
A ja np. nie mam o co. Bo on mi niczego nie obiecywał.

Jestem zdania, że NIGDY do końca się o kimś nie zapomina.
I w ogóle uważam to za coś nierealnego.
Więc ja nie będę Ci mówic, żebyś o nim zapomniała...
tylko po prostu naucz się z tym życ.
Może to z czasem przyjdzie?
Bo podobno to czas leczy rany, przyzwyczaja nas do bólu.

Nie wmawiaj sobie, że musisz o nim zapomniec.
Po prostu staraj się o tym nie myślec.
O nim nie myślec.

Starać unikać kontaktu z daną osobą, ja miałam na tyle przesrane że ten mój jedyny był ze mną w klasie, ale się przepisałam i po miesiącu minęło. Samo mija w końcu, tak jakby z dnia na dzień. Najdłużej się męczyłam 6 miesięcy, tragedia ;_;
bo najłatwiej jest powiedzieć : zapomnij o nim , znajdz innego i.t.p
niesttey w zyciu nie da sie tego zastosować ;/ jak juz nas dopadnie to koniec swiata :((
jak zapomniec kiedy wszystko sie kojarzy z nim ?
jak nie płakać ?
wieczorami kiedy wszystkie swiatla gasna , zamykam oczy i wyobrazam sobie jakies mega swietne chwile z Nim . Wiem , że nigdy nie bedzie to rzeczywistością , ale chociaż na chwile mogę przestać się smucić .
najlepszy sposób to brak sposobu. przynajmniej tak jest w moim przypadku. niby zaprzątam sobie głowę czymś innym, ale to coś innego ściśle jest powiązane z tym o czym chcę zapomnieć. dlatego jest jeszcze gorzej. ja po prostu zajmuję się moimi codziennymi sprawami, czasem mi się przypomni, przyjdzie chwila przygnębienia, później myślę już coraz mniej i wreszcie zapominam...ale prawdą jest stwierdzenie, że jeśli kogoś darzyło się dużym uczuciem, to nigdy się o nim nie zapomni, bo ta osoba zawsze gdzieś tam w głębi serca pozostanie ;)
Nie ma jakiejś skutecznej metody na zapomnienie o nim.
Mi pomaga koleżeństwo z nim.
Jak się z nim dogaduje to jest mi po prostu lepiej.
I nawet bym nie chciała zapominać...
Znaleźć sobie kogoś innego.
Nie widywać się z tą osobą.

W moim przypadku tylko to.
[quote="Karmelowa"]Tego kwiatu to pol swiatu.
[quote]

'... a trzy czwarte ch*ja warte' ;D
Fakt.
Zapomnieć się nie da.

Moje sposoby o nie myśleniu o chłopaku .?
Hmmm...
Znajduję sobie jakieś zajęcie, które mnie wciąga, np. idę gdzieś z kumpelą albo gram na kompie...
Ale rzadko to robię bo lubię o NIM myśleć ;)
To naturalne, że z dnia na dzień myśli się coraz mniej.
Poszukaj sobie zajęć, żeby nie mieć czasu na myślenie i jedziem. (;
Zajmnij się czymś... Znajdź sobie jakieś hobby... Nie wiem, może zacznij pisać wiersze opowiadania, piosenki
Doskonale wiem co to znaczy. Obecnie daję szansę kolesiowi 3 raz, bo zapomniec mi za ciężko.
Znajdź sobie jakąś pasję, poświęć się jej ;)
Wszystkimi myślami i sercem. ;)
tak znam to. nie potrafię. nawet nie chce. on byl cudowny, jedyny wyjatkowy. po nim bylam juz z dwoma, zranilam ich cholernie a dla mnie dalej liczy sie tylko on. z tego co mowili mi wspolni znajomi, on tez cos dalej czuje, ale my nie umiemy juz ze soba rozmawiac..
na tesknote nie ma jednego sprawdzonego sposobu. kazdy musi to uczucie zabic inaczej..
a i dodam jeszcze ze po kazdym spotkaniu nawet zwykle wysjcie na piwo z kumplem czulam sie jak szmata nie mowiac juz o jakichs blizszych relacjach.
Myślę, że nigdy nie da się do końca zapomnieć. Zawsze pozostaną wspomnienia, te magiczne chwile, tego nie da się wymazać z pamięci.
Nie ma jednej, określonej reguły na "zapominanie". Mówi się, że na starą miłość najlepsza jest nowa i coś w tym jest. Dla drugich dobra jest przerwa od tej osoby, przebywanie samemu, może poznawanie nowych osób.
Też jestem w trudnej sytuacji, przez trzy lata szukam skutecznego sposobu na zapominanie. Jednak kiedy już wszystko jest na dobrej drodze, wszystko się wali i trzeba układać od nowa, tak jak domek z kart.
To jest takie cholerne zdanie - "Zapomnij o nim...". Podobnie jest z " będzie dobrze!" . Najgorsze w mojej sytuacji jest to, że ja kocham - a on ... udaje. Raz chce byśmy byli razem - a raz startuje do innej. Dziwactwo. Jednak ja to WIEM, że go kocham ... - jestem pewna. Jak nigdy dotąd. Ale to nie ma sensu, ciągnięcie czegoś, co tak naprawdę nie ma przyszłości.
Zadaję sobie pytanie "Jak zapomnieć?" przez ostatnie siedem miesięcy, z dwutygodniową przerwą.
I nadal nie znalazłam rozwiązania. Podobno to przyjdzie samo, jakoś do mnie nie umie, ciągle czuję to samo i w głębi duszy cierpię tak samo.
ja próbuję zapomnieć od jakiegoś roku [?]. ciągle ze sobą rozmawiamy, wszystko byłoby super, gdyby nie ta świadomość, że on nigdy nie będzie mój...
z tym zapominaniem to jednak ciężko. zwłaszcza jak się kogos widzi codziennie -.-'
nawet jak zamiga na gadu to uh ;o

nawet jak zamiga na gadu to uh ;o ot co ^^

nawet jak zamiga na gadu to uh ;o
Dlatego ja zawsze najpierw usuwam wszelkie jego numery Gadu, telefonu, dosłownie wszystko, co mogłoby mi o tym przypomnieć...
Nigdy nie byłam w podobnej sytuacji, mam nadzieję, że nie będę, ale strasznie się boję..Mimo iż między nami układa się wspaniale, i ten rok był najszczęśliwszym okresem w moim życiu ;3.. To musi być strasznie trudne, szczerze podziwiam dziewczyny którym udaje się tak szybko zapominać, ja chyba bym nie wytrzymała tego bólu i popełniła głupotę.
mówią, że to czas leczy rany, a moim daniem to nie prawda może tak gdy się tej osoby nie widuję, ale za każdym razem kiedy go widzę świat wiruje i nic się nie zmienia
Nie uważam, że zapominanie jest dobrym pomysłem... Zwłaszcza, że właściwie zapomnieć to się nie da.
To co było pozostanie w naszej pamięci, świadomości, wspomnieniach i doświadczeniach. I bardzo dobrze! Nie można odrzucić tego co było. To właśnie przeżycia (nie tylko te dobre) sprawiają że jesteśmy tym kim jesteśmy. Warto pomyśleć ile się od tej osoby (albo dzięki niej i jej zachowaniom) nauczyliśmy.
Właśnie nie usuwać numerów, powiedzieć krótkie 'cześć' przy przypadkowym spotkaniu, wspominać miłe chwile. Tak, to boli. Ale na dłuższą metę, na przyszłość, sprawdza się lepiej.
Ale jednak: po rozstaniu nie zamykać się w sobie, otworzyć się na ludzi, nawet nie z założeniem, że zaraz 'trafi się' ktoś inny... chociaż to całkiem możliwe xD
Zapomnieć? O kimś kogo się kocha, tak na prawdę kocha? nierealne..
Nie mam sposobu, nie potrafię.

Jedyne co kiedyś robiłam, to starałam się nie włączać komputera, żeby nie widzieć, że jest dostępny na gadu, żeby nie widzieć jego zdjęć i naszych wspólnych... itd..
Nic to jednak nie dało.

A jak ktoś mi mówi taki tekst : "zapomnij o nim" to mnie to wnerwia! i to ostro. Jakbym głupia była i nie wiedziała, że tak by było najlepiej...
nie da się zapomnieć o kimś kogo się kochało, bądź nadal kocha. i nie ma określonych sposobów.
pare tygodni temu zakończył się mój związek, trwający ok. 2 miesięcy. dosłownie cały czas mnie okłamywał, nie zależało mu w ogóle na mnie. wolał sobie zagrać z kumplami niż spotykać się ze mną. był dziecinny. nie wiedział co to miłość.
jakiś tydzień temu przyszedł do mnie i normalnie gadaliśmy. przedwczoraj spotkałam się z nim na boisku. ale mnie stać było na zwykłe 'siema'. dlaczego?. otóż wiem, że nadal coś do niego czuję. i że nadal mi się podoba.
dlatego sądzę, iż nie da się zapomnieć o kimś kogo darzyło się miłością.

"Zapomnij o nim"...

Pokrewne

Lista mailowa

sunsetting