Kod Leonarda da Vinci

sunsetting

„Kod Leonarda” to świetna książka. Bardzo rzadko się zdarza, żeby czytanie sprawiło mi tyle radosnej przyjemności. Nawet za trzecim razem.

„Kod” to pod wieloma względami powieść postmodernistyczna, przykład literatury, która już dawno zjadła własny ogon, a teraz odgryza ogony innym rodzajom rozrywki. Postacie i wydarzenia czerpie nie tyle z rzeczywistości, co z innych książek, a także filmów, mitów i w ogóle kultury masowej. Stanowi unikatowy zlepek popularnych gatunków literackich, zaludniony archetypicznymi postaciami, wędrującymi przez labirynt znanych motywów, pełen metakomentarzy. „To nie tylko moja teoria” – mówi jeden z bohaterów. – „Jest znana od wieków. Ja ją tylko rozwijam”[1]. Idealne autopodsumowanie.

Główny bohater to atrakcyjny amerykański profesor, znawca historii, wiedzę czerpiący nie tylko z książek, ale i osobistych, często śmiertelnie niebezpiecznych podróży. Brzmi znajomo? Tak, to nowe wcielenie Indiany Jonesa, „Harrison Ford w tweedowym garniturze”[2], nazwiskiem Robert Langdon. Partneruje mu – jakżeby inaczej – piękna i inteligentna kobieta o tajemniczej przeszłości, Sophie Neveu. Wspólnie z Neveu Langdon, niesłusznie podejrzany o zamordowanie kuratora Luwru Jacques’a Saunière’a, podejmuje próbę odczytania zaszyfrowanej przez kuratora przed śmiercią wiadomości. Akcja książki, zamknięta w 24 godzinach (co nie przeszkadza bohaterom przewędrować dwa kraje), jak tradycyjny anglosaski „treasure hunt” prowadzi od zagadki do zagadki. Ostatnia z nich ma ujawnić tajemnicę wszech czasów: lokalizację Świętego Graala.

Mamy więc kryminał, mamy sensację, mamy łamigłówki. To nie koniec: „Kod Leonarda” to w dużej części mitologia, bogaty zbiór krążących w obiegowej świadomości teorii na temat Graala, Merowingów, templariuszy, Zakonu Syjonu i tym podobnych. Mitologia ta w pokaźnej części oparta jest na rewelacjach zawartych w książce pretendującej do miana dokumentu, w Polsce wydanej pod tytułem „Święty Graal, święta krew”[3].

„Święty Graal” to fascynujący efekt połączenia oszustwa i naiwności. Oszustem był Pierre Plantard, założyciel organizacji o nazwie Zakon Syjonu. Naiwniakami – panowie Baigent, Leigh i Lincoln, którzy dali się przekonać, że organizacja ta założona została w roku 1099 i istnieje nieprzerwanie po dziś dzień, zaś jej celem jest ochrona spadkobierców Jezusa Chrystusa i Marii Magdaleny, znanych pod pseudonimem „Święty Graal”. Dan Brown z teorii tej uczynił podstawę swojej powieści. Dobry wybór. „Wszyscy lubią teorie spiskowe”[4] – mówi Robert Langdon. Przyznaję, że nie należę do wyjątków.

Spiskowa teoria dziejów Browna jest bardzo dobrze przemyślana i bardzo dobrze zaprezentowana. Po pierwsze, przedstawiają ją wspólnie Robert Langdon, harwardzki profesor symbologii, i Leigh Teabing, angielski historyk, co dodaje jej powagi. Po drugie, scena „wyjawienia prawdy” została zapożyczona z książek detektywistycznych, takich jak nieśmiertelne dzieła Christie czy Conan Doyle’a, w których genialny detektyw zbiera podejrzanych, by wskazać im mordercę. Czytelnik nie kwestionuje podanego wyjaśnienia: genialny detektyw nigdy się wszak nie myli. Po trzecie i najważniejsze, teorii tej w zasadzie nie sposób obalić. Można co prawda wytknąć autorowi pewne błędy i nieścisłości, ale nie sposób przedstawić dowody na to, że Magdalena nie była żoną Jezusa, na to, że nie mieli dziecka, na to, że da Vinci nie namalował Magdaleny w „Ostatniej Wieczerzy”, na to, że templariusze nie wydobyli skarbu z ruin świątyni Salomona, na to, że Święty Graal – San Greal – nie był w rzeczywistości świętą krwią – Sang Real. Listę tę można długo ciągnąć, ale o tym, jak skutecznie Brown broni swojej teorii spiskowej, najlepiej świadczy fakt, jak wielu czytelników bezkrytycznie w nią uwierzyło. Najlepiej o autorze, najgorzej o czytelnikach.

ja zaczęłam czytac tą książkę jej bardzo ciekawa, wciągająca zrobiła na mnie duże zaskoczenie

Nieczytalam ale moze sie skusze.
Czytałam.
Jest boska i o wiele lepsza od filmu (oczywiście wedle uznania)
Polecam.
A jak długo czytałaś ta książke?

Chciałam przeczytać, ale nie mogłam jej dostać.
Kiedyś mój kolega przyniósł to do szkoły i czytał na przerwach.
Muszę wypożyczyć, muszę!
Ja również czytałam.....Jest zajebista^^ Ale według mnie film 1000 razy lepszy. O!
Czytałam. No bo jak tu nie czytać skoro wszędzie o niej trąbili, że najlepsza powieść XXI wieku. Jak dla mnie książka bardzo fajna i wciągająca, ale jak zwykle przesadzili z reklamą.
nie czytałam
ale słyszalam, że
bardzo fajne
Ja też nie czytałam
Ale słyszałam o filmie
Podobno taki sobie
Nie czytałam, nie oglądałam.
Ale mam wielką ochotę, tylko się zebrać nie mogę.
Czytałam. Bardzo fajna, wciągająca.
Zajęło mi to jakieś trzy dni.
Co do filmu, jakoś mnie nie zachwycił...
czytalam ale mi sie nie podobala
wole ksiazki na ktorych oparl swoja teorie
czytałam fajna książka
wczoraj byl na polsacie 23;55
no i sie napalilam by go obejrzec
ustawilam budzik na 23;45 i poszlam spac
rano wstalam z jakims dziwnym uczuciem ze o czyms zapomnialam
jak spojrzalam na budzik przypomnialam sobie cala nocna przygode: wylaczenie budzika i przytulenie sie do poduszki
jakze bylam rozczarowana bo to taka super ksiazka byla a na film w tv od dawna czekalm az go przeczekalam :(:(:(
Moim zdaniem książka jest dużo lepsza od filmu.
Powiem więcej, wg mnie film jest wręcz kiepski.
booska.

przeczytałam migiem.. filmu nie widziłam, nie żałuje...

ksisazka swietna.
Przereklamowana powieść fantastyczna.
film kiepski. Książka mi się podobała, bardzo wciąga.
Nie jest to jakieś "dzieło wszech czasów", ale na prawdę dobra, porządna książka xd.
Czytałam. Słyszałam wcześniej o tej książce dużo, więc koniec strasznie mnie zaskoczył.
Zdaje mi się, że do połowy książki ta powieść przekonuje o wierze w Boga, a w drugiej już na odwrót xD
Czy tylko mi się tak zdaje?
mozliwe wlasnie zaskoczylo mnie ze to z czego slynie ta ksiazka:watek Jezusa i Marii Magdaleny pojawil sie dopiero pod koniec ksiazki:)natomiast spostrzezenia o da Vinci sa intrygujace:)ogolnie bardzo fajnie sie ja czyta,szybko przyjemnie.a rozdzialy liczace kilka stron i przenoszenie akcji sa zdecydowanie zaleta przez to czytajac nie meczylam sie ze jeszcze tyle do konca ale coraz bardziej mnie to wciagalo:):) pozdrawiam
Czytałam, ale nie podoba mi się w ogóle.
Uwielbiam.
Świetnie napisana, wciągająca. Czytałam ją już mnóstwo razy, praktycznie znam na pamięć.
ja teraz czytam podobną książkę .
ta sama tematyka i wogóle, tyle że no autor inny ;d .
a Kod Leonarda da Vinci mam zamiar przeczytać, ale to za jakiś czas, jak skończę tą książkę ;P .

ta sama tematyka i wogóle, tyle że no autor inny ;d .

Jaki tytuł? Ja wypożyczyłam niedawno 'Święte Kości' o__O Coś o religii podobno, a z tyłu pisze, że Dan Brown doczekał się rywala ^^
Ta. Kto naciągnie i spreparuje więcej kłamstw w swojej książce

Jaki tytuł?
Zaginiona Ewangelia .
;d
nie czytałam, tzn zaczełam i nie dałam rady. jakieś zamulone to było. darowałam sobie. ;P
a ja stwierdziłam, że faceta podziwiam.
bo nie dość że jest dobrym pisarzem, to jeszcze potrafi tak naciagać fakty, że się wszystko zgadza. ^.^
przyznam że wciagająca. czytałam w gimnazjum bo to był taki straszny hit i wszyscy musieli przez to przebrnąć jak chcieli o czymś gadac x_x
Nie czytałam.
Ale mam zamiar.
Może w wakacje po nią siegnę.
Nie czytałam.
Ale się tyle do tego zabieram, że na wakacjach pewnie przeczytam.
Oglądałam film.
Książkę zamierzam niedługo przeczytać. :>
Film był świetny! Zamierzam kupić książkę. Kręcą mnie właśnie tego typu zagadki ;**
Boska. Tak wiem ostatnio za dużo używam tego slowa.
dobrze sie czyta. Facet jest świetnym pisarzem.
Ta książkę weszła do kręgu moich ulubionych. ;3
nie czytałam, ale z tego co tutaj widzę to warto przeczytać. .. może na wakacjach ? ; > ;d
tyle się do tego zbieram, ale jeszcze nie przeczytałam.
a leży na półce
Książka świetna, ale i tak dla mnie lepsze są 'Anioły i demony'.
Oczywiście 100 razy lepsza od filmu :)

Kod Leonarda da Vinci

Pokrewne

Lista mailowa

sunsetting